Öğrenmeye cesaret edememek

Muhtemelen bir 60 senem kaldı.60 sene sonra bu blogda öğrenemeyip de çıldırdığım soruların cevabını yaşayarak ya da yaşamayarak öğrenmeye yollanacam.Bir tabut bir kaç toprak parçası..derken haydi bana eyvallah diyerek ayrılacam aranızdan.

böyle kısa ve anlamsız bir süreç olan hayata anlam yükleme problemimden kaynaklı 'gece sohbetleri'ne dalıyorum ama bana hayatın anlamını kavratacağını iddia eden fikirlerden de uzak kalıyorum.düşünsenize doğduğumda kulağıma ezan fısıldandı benim,uyurken inançla alakalı ilahiler okundu mırıl mırıl..6 yaşımda kuran kursuna gönderildim..

ben bu islami kimliği benimsedim ya da benimsetildi bana..

hal böyleyken evrim gibi bir alanı araştırmak işime gelmiyor biraderler.

nasıl diyeyim..evrim gün gibi ortada gerçekler de sunsa ben ayrılmak istemiyorum islamdan.ama gerçeği bulmayı da cesurca istiyorum bir yandan.halimi anlatabiliyor muyum sizlere ? 

keşke günümüz dünyasında müslümanlar bilim adına bir anti-tez oluşturabilse de ben de onları okuyabilsem.

bir medeniyetin yenilmişliğini omuzlarımda hissediyorum.bir medeniyetin tembelliğine ben de ortak oluyorum.

tahminimce bu korkaklık ömrüm boyunca sürecek.ömrüm boyunca sahte bir müslüman olacağım...

kim istemezdi ki bir yol bulup o yol üzre devam edebilmeyi ?

cesaret meselesi.

hem de ne cesaret.

5 kilo taşşak gerekir.