aşk denen şeyin yokluğu herkesin malumu.çünkü geçen çağa nazaran insanlar olarak oldu bittileri çok seviyoruz.zannediyorum sanayiyle gelen pratikliği hayatımıza yansıttık,başka açıklaması da var elbet fakat ruh çürüdüğünü kabul etmek istemiyor.istese çürümemiş olurdu zaten.
aşkın günümüzdeki karşılığı sadakat.insanlar ilişkilerinde bunu kıstas alıyor.aşk dediğin ne ki ya güven verecek seni taşıyacak arkandan iş çevirmeyecek yeter diyor.sanırım izmirde kordon boyunca harika kızlarla gezen maymunları da açıklıyor bu.ben de o maymunların başka bir ildeki versiyonuyum sanırım.güzeller güzeli bir sevgilim var,ama gelin görün ki benim tipimde kesinlikle meymenet in me si değil, m'si yok.gözlerin biri 30 biri 12 santim,kafa çapı enine 87 boyuna 29 olan bir elips.lise sonda kafamın üzerinden elips çalışılırdı lan,dur bakıyım x kare bölü a kare eşittir y kare bölü b kare eşittir 1 ehehehe derdi millet.
sanırım beni de her tipsiz gibi sadakat kurtarıyor.ve bu yaz sürekli sadakatimin gereğince bir şeyler yapmaya çalıştım.annesini annem bildim,kendi anneme yapmadığım şeyi yapıp çerçeveletip masama koydum fotoğrafını.ve biliyordum ki artık onu kollamalıydım,bir şekilde onun hastalığına çare olmalıydım.
evet,aşk yoktu ama sadakat vardı.çağlar atlattıkça insanlık en şerefli hissinden aşağılara doğru kayıyor.aşk bitti,sırada sadakat var.
aşkım dedi,annem..annem gittikçe kötüleşiyor.gözlerinin altı morarıyor,korkuyorum.
işin içine yine para girmişti..ben erkeğim diyenin,sadığım diyenin bir şeyler yapması gerekirdi.. hayatında hiçbir zaman yaz tatilini uyumaktan öte değerlendiremeyen ben,deli gibi iş aradım.ve buldum da,babam vasıtasıyla.ama 1 ay sonunda öğrendim ki babam patronla arkadaşmış ve bana para verilmemesini tembihlemiş.kendim için üzüldüysem namerdim,ameliyatı bir an önce yapmak istiyordum sadece.
ayakları kesilsin istemiyordum annemin.hani ani zamanlarda fazla duyguya yer bırakamazsınız ya,öyle kafayı takmadım.utangaçlık da var serde,sokaklara çıkıp bir şeyler satamadım.halbuki 20 kuruştan su 50 kuruşa karlı giderdi.kitaplar satılabilirdi.bunu internet üzerinden gerçekleştirmeye çalıştım,bunu da başaramadım.üniversite sınav sonucumu harika bekliyordum,belki burs elde ederim dedim,sonuç kötü olmasa da burs aldırtacak kadar iyi de olmadı.özel ders ilanı verdim,araya araya 1 ay içinde 40 yaşında bir amca aradı.bana integral anlat dedi,5 senedir geçemiyorum dedi,güvenemedim kendime haliyle.
bu yaz böyle geçti,şimdilik anneden bir ses yok ama.
bir erkeğe bu beceriksizlik serisi çok koyuyor.abdüllatif şeneri şimdi biraz anlayabiliyorum sanırım,loser ne demek kavrayabiliyorum biraz.
adım hıdır,elimden gelen (?) budur..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder